Górnik Zabrze Fan's Mysłowice
Górnik ma 60 lat!
Początki sportu polskiego po II wojnie światowej na terenie Zabrza sięgają 1945 roku. Nie było to łatwe. Działania wojenne pozostawiły zdewastowane obiekty sportowe, brak było sprzętu a nawet młodzieży, chętnej do uprawiania sportu. Powoli, wysiłkiem wielu działaczy, zaczęto zakładać kluby sportowe przy zakładach pracy. Tradycje piłkarskie górniczego Zabrza miały swe źródło w założonej w 1946 roku drużynie KS "Zjednoczenie". Wkrótce doszło do fuzji KS "Zjednoczenie" z KS "Zabrze", a w roku 1948 w wyniku ogólnokrajowej reorganizacji sportu i przejęcia opieki nad sportem górniczym przez zrzeszenie "Górnik" powstał jeden silny klub górniczy na terenie Zabrza. Został utworzony z połączenia KS "Zjednoczenie", KS "Concordia", KS "Pogoń" i KS "Skra" pod nazwą GZKS "Górnik". Miało to miejsce 14 grudnia 1948 roku. Pierwsze lata to okres konsolidacji klubu, ale już w roku 1952 Górnik awansuje do II ligi, którą w wyniku reorganizacji rozgrywek opuścił w roku 1953 na jeden sezon.
Rok 1957 przyniósł piłkarzom Górnika pierwszy tytuł mistrzowski oraz finał Pucharu Polski (1:2 z ŁKS). Mistrzostwo ligi wywalczyli dla zabrzan: Machnik i Kaczmarczyk - bramkarze, Floreński, Franosz, Czech, Hajduk - obrońcy, Nowara, Gawlik, Olejnik - pomocnicy, Pol, Szalecki, Kowol, Jankowski, Fojcik, Lentner i Wiśniowski - napastnicy. W następnych 11 latach Górnik nie schodził już poniżej "medalowych" miejsc w tabeli ligowej, co w historii naszego piłkarstwa jest wydarzeniem bez precedensu. Tylko w roku 1958, 1960, 1968 zabrzanie zajmowali trzecie miejsce, w roku 1962 byli zaś wicemistrzami, natomiast w latach 1959, 1961, 1963, 1964, 1965, 1966 i 1967 zdobyli aż siedmiokrotnie mistrzostwo Polski. Szczególnie imponująca jest "złota seria" lat 1963-1967, kiedy Górnik ustanowił rekord ligi polskiej: 5-krotne pod rząd zdobycie mistrzostwa. W następnych latach do drużyny mistrza Polski ściąga wiele utalentowanych zawodników. Kostka - bramkarz, Oślizło, Olszówka, Musiałek, Kulanek, Wilczek, Szołtysik, Gorgoń, Lubański, Szarmach, którzy wraz Polem i Lentnerem zdobywają kolejne mistrzostwa Polski. Tytuły mistrzowskie w lidze zostały "podbudowane" jeszcze dwukrotnym zdobyciem Pucharu Polski w latach 1965 (4:0 Czarni Żagań) i 1968 (3:0 Ruch Chorzów), również dwukrotnym udziałem w PP 1962 (1:2 z Zagłębiem Sosnowiec) i 1966 (1:2 z Legią Warszawa). Kolejne boje zabrzan to pojedynki na stadionach całej Europy a nawet Świata. W X edycji Pucharu Europy (sezon 1964) przyniósł trzy dramatyczne pojedynki z praską Duklą 1:4, 3:0, 0:0 oraz wyeliminowanie Górnika po przez losowanie.
W 1965 roku Górnik wyeliminował mistrza Austrii Linzer ASK 3:1, 1:2, ale w II rundzie uległ praskiej Sparcie - 0:3, 1:3. W następnym roku po wyeliminowaniu mistrza NRD Vorwarts Berlin - 2:1, 1:2, 3:1, ulega w pierwszym fatalnym występie przeciwko mistrzowi Bułgarii CSKA Sofia - 0:4, 3:0. Kolejny szósty już występ Górnika w Europie w sezonie 1967/68 przyniósł mu pierwszy w historii polskiej piłki, awans do ćwierćfinału Pucharu Europy. W pierwszej rundzie Górnik wyeliminował mistrza Szwecji Djurgarden 3:0, 1:0 - w drugiej - co było największą sensacją tej edycji pucharu - okazał się lepszy od rewelacyjnego Dynama Kijów, wygrywając w Kijowie 2:1 i remisując w Chorzowie na Stadionie Śląskim 1:1. W spotkaniu ćwierćfinałowym angielski Manchaster United okazał się lepszy o jedną bramkę od Górnika. W pierwszym meczu w Manchasterze było 2:0 dla gospodarzy natomiast w drugim Górnik wygrał ale tylko 1:0. Później drużyna Manchasteru zdobyła Puchar Europy, a zespół Górnika Zabrze był jedynym który wygrał z mistrzem Anglii w tej edycji Pucharu Europy.
Największym sukcesem Górnika Zabrze był awans do finału Pucharu Zdobywców Pucharów w 1970 roku, gdzie zmierzył się z Manchasterem City - na stadionie w Wiedniu Górnik przegrał 1:2.
Osiągnięcia Górnika Zabrze:
› Mistrz Polski (14):
1957 (Zoltan Opata - HUN), 1959 (Janos Steiner - HUN), 1961 (Augustyn Dziwisz), 1963 (Edward Cebula), 1964 (Ferenc Farsang - HUN, wcześniej Edward Cebula oraz Edward Cebula + Feliks Karolek + Hubert Skolik), 1965 (Ferenc Farsang - HUN), 1966 (Władysław Giergiel, wcześniej Ferenc Farsang - HUN), 1967 (Geza Kalocsay - HUN, wcześniej Władysław Giergiel), 1971 (Ferenc Szusza - HUN) , 1972 (Jan Kowalski, wcześniej Antoni Brzeżańczyk), 1985 (Hubert Kostka), 1986 (Hubert Kostka), 1987 (Antoni Piechniczek, wcześniej Lesław Ćmikiewicz), 1988 (Marcin Bochynek)
› Wicemistrz Polski:
1962, 1969, 1974, 1991
› Puchar Polski (6):
1965 (Ferenc Farsang - HUN), 1968 (Geza Kalocsay - HUN), 1969 (Geza Kalocsay - HUN), 1970 (Ferenc Szusza - HUN, wcześniej Michał Matyas oraz Geza Kalocsay - HUN), 1971 (Ferenc Szusza - HUN), 1972 (Jan Kowalski, wcześniej Antoni Brzeżańczyk)
› Finalista Pucharu Polski:
1956, 1957, 1962, 1966, 1986, 1992, 2001
› Superpuchar Polski:
1988 (Marcin Bochynek)
› Finalista Superpucharu Polski:
1987
› Puchar Ligi:
1978 (nieoficjalny)
› Finalista Pucharu Zdobywców Pucharów:
1969/70 (Michał Matyas, wcześniej Geza Kalocsay - HUN)
› 1/4 finału Pucharu Europy Mistrzów Krajowych:
1967/68 (Geza Kalocsay - HUN)
› 1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów:
1970/71 (Ferenc Szusza - HUN)
› 1/4 finału Pucharu Karla Rappana:
1966/67
› MP juniorów U-19:
1967, 1989
› MP juniorów U-17:
1992, 1996
Królowie strzelców Górnika:
1959 - Ernest Pol - 21 bramek
1961 - Ernest Pol - 24
1966 - Włodzimierz Lubański - 23
1967 - Włodzimierz Lubański - 18
1968 - Włodzimierz Lubański - 24
1969 - Włodzimierz Lubański - 22
1986 - Andrzej Zgutczyński - 20
2000 - Adam Kompała - 19.
Offline